Voor alle industrieel gemaakte producten geldt dat de allerbesten uit Duitsland komen of uit Japan. Perfectie in Duitsland komt voort uit de combinatie van het streven naar topkwaliteit vermenigvuldigd met strenge ontwerpeisen. Eisen die ooit door Bauhaus zijn gemunt zoals: vorm volgt functie. Na de mislukte frivole ontwerpen met computers in pastel kleuren heeft men uiteindelijk bij Apple voor de Bauhaus regels gekozen en zie daar kwamen de maatgevende producten als MacBook Air en iPhones.
Japan heeft vulpennen kopiëren tot kunst verheven
Het hebben van ideeën is bij het maken van producten van groot belang. Dit is dan ook een groot probleem in Japan. Perfectie in Japan komt net als in Duitsland voort uit een streven naar topkwaliteit, waarin de Japanners misschien zelfs nog wel beter zijn dan de Duitsers. Waar het misgaat zijn de originele ideeën. Maar van deze zwakte hebben ze een kracht gemaakt, de Japanners zijn meesters in het kopiëren. Ooit hebben Japanners hun belangrijkste inspiratie gehaald uit het keizerlijke China, maar in de 20ste eeuw hebben zij zich tot het westen gericht. Dit geldt zeer beslist ook voor de (vul)penontwerpen. De vulpen die alle Japanse fabrikanten in meerdere varianten heeft gekopieerd is de 146 van Montblanc. Je zou zeggen dat het aanbod daardoor eentonig wordt en voor zwarte uitvoeringen is dit ook zeker het geval. Maar gelukkig is uit deze zwakte weer iets interessants gegroeid. Japanners zijn hun vulpennen gaan beschilderen. Akkoord, eigenlijk gebruiken ze uit China gekopieerde technieken, maar het resultaat mag er wezen. De gelakte exemplaren en met name de handgeschilderde exemplaren behoren tot de beste, mooiste en kunstigste en vanzelfsprekend ook tot de aller duurste vulpennen van de wereld.
Sailor 1911 Large Demonstrator
Sailor 1911 Demonstrator RT
De Sailor 1911 die ik hier beschrijf is de doorzichtige demonstrator RT. Het leek mij leuk om na een aantal zwarte vulpennen eens een keer iets anders te kopen en eens na te gaan of die Japanse vulpennen inderdaad zo goed zijn. De Sailor 1911 is inderdaad geweldig. Wat wel een raar gevoel geeft is dat mijn hand denkt dat het een Montblanc 146 vast heeft, maar dan van een ander materiaal. De vorm is dan ook bijna identiek. Dus: De vorm van de 1911 is fantastisch. De pen ligt goed in de hand, de schroefnaad vormt geen probleem. Met dop is de 1911 heerlijk om mee te schrijven, maar ook zonder dop is de balans prima. De pen is een stuk lichter dan de Montblanc 146. Ook bij de Japanse fabrikanten heb je vulpennen met de dikte van de 149. Om mee te schrijven moet je daar echt van houden, persoonlijk vind ik ze te dik.
Penpunten van de Sailor 1911
De penpunten van de Sailor kun je echt in heel verschillende maten en vormen krijgen. Let op: bij Japanse firma’s zijn penpunt doorgaans fijner dan normaal. Als je normaal voor een fijne penpunt gaat kun je soms beter een medium penpunt bestellen. De meeste penpunten die in het westen worden verhandeld zijn echt stevig en gemaakt voor dagelijks schrijfwerk en handtekeningen zetten. Voor schoonschrijfwerk en kalligrafie moet je of een speciale penpunten bestellen.
Vullingssyteem van de Sailor 1911
De Sailor 1911 vulpennen maken gebruik van een cartridge vullingssysteem. Je kunt er ook een converter in zetten. Zelf heb ik de binnendop uit de dop gehaald omdat deze het zicht op de mooie penpunt bederft. Ik ben er wel achter gekomen dat je dat beter niet kan doen doen. Nu droogt mijn penpunt voortdurend uit. De clip is prima, je kunt de pen op alle mogelijke manieren vervoeren. Als de pen valt heb je een grote kans dat er niets aan de hand is, bij Montblanc’s is dat anders, die breken snel.